Toch is het wel een interessant gegeven dat die eerste 1000 dagen zo bepalend zijn. En wat ik toen al een lekker idee vond, is dat je dit voor een groot deel zelf in de hand hebt. En! Hoera! Zodra je kind bewuster wordt van zijn of haar omgeving en daarna naar school gaat, kan er eigenlijk niet meer zoveel misgaan. Want de eerste negen maanden krijg je bijna cadeau. Geen ongeboren baby vraagt om koek, snoep en appelsap. Fijn! Je hoeft je kind nog niet om te kopen met zoetigheid en vettigheid als deze veilig zit opgeborgen in jouw buik. Ahum, of is dat wat naïef?
Eigen inname bepalend
Je moet dan ineens wel zelf bewuster zijn van je eigen inname. Dat is toch wel een flinke keerzijde. Dat bleek al snel toen ik echt iedere dag zin had in haring, karnemelk en friet. Dat leek me dan toch wat eenzijdig voor dat kleine jongetje in mijn buik. Hè gadsamme! En ik vond dat zwanger zijn al niet zo’n feest. Om toch een beetje tegemoet te komen aan mijn cravings, hield ik het bij drie haringen per week (ja, echt) en een liter karnemelk per dag (ja, echt). De friet liet ik meestal staan. Eén keer per maand gaf ik daar aan toe. En daarnaast sportte ik toen vier keer per week. In slakkentempo liep ik twee keer per week 5 kilometer tot week 30 van mijn zwangerschap.
Sporten, ja of nee?
In de helft van alle bronnen las ik overigens dat ik direct moest stoppen met hardlopen, terwijl de andere helft van de ‘experts’ mij bijna sommeerde er vooral mee door te gaan. Ach, de waarheid ligt vast ergens in het midden. En het was een goede kennismaking met het begrip ‘als moeder doe je het toch nooit goed’ dat iedere moeder kent.
Geen idee wat de theorie is over de eerste 1000 dagen? Ik heb wat leuke online artikelen voor je verzameld die elkaar zo min mogelijk tegen spreken 😉
