Ode aan papa

Leendert
15/12/2020
papa, test

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi auctor viverra risus, vitae pellentesque sapien rhoncus condimentum. Sed lectus mauris, fermentum vel efficitur in, condimentum ut metus. Quisque vel metus at enim auctor pellentesque. Aenean ullamcorper ex at quam dignissim, ut molestie purus auctor. Morbi gravida sapien sit amet nibh semper laoreet in eu urna. Curabitur mollis, sapien nec sagittis fermentum, enim lectus mollis lorem, non volutpat urna nibh quis justo.

Ontploft huis

Situatieschets… Ontploft huis (moeders knijpt oogje toe en trekt zich terug op de wc met een bak koffie, peuter en kleuter in pyjama of nog minder (mijn dochter van 2 is in de regel het liefst bloot. Ja zelfs met 10 graden). Papa, met corona-kapsel (hoppa: tien punten voor de corona-bingo), T-shirt uit zijn broek, in zijn linkerhand een kop koffie en in zijn rechterhand zijn vastgegroeide iPhone. Die laatste wordt vakkundig soldaat gemaakt door eerder genoemde kleuter, want… “Papa, ik wil stoeien!”

Stoeien met papa betekent onderste boven heen en weer zwaaien aan de enkels terwijl papa met luide stem “hoor die klokken maar eens luiden, BIM BAM!” zingt. Op de laatste BAM vliegt de kleuter met een fijn boogje hop bovenop de bank. “Ik ook, ik ook, ik ook”, roept dan de peuter. Ik kijk voorzichtig om de deur van de wc en aanschouw dit toch wat ruwe tafereel.

Stoeien met papa

Papa’s boomhut

Oh en nog een mooie! Onze zoon werd 5 op 16 maart, de dag na de eerste persconferentie. Traktatie stond klaar, kinderfeestje in potlood gereed. BAM kinderdroom in duigen. Gelukkig was daar papa. Want papa – superheld – maakte voor Dex een boomhut. En nee, niet zomaar een boomhut. Een boomhut waarbij je een heuse trap van 5 meter (SLIK) voor nodig hebt om binnen te komen. Een boomhut waarvoor kinderen uit de buurt een blokje om lopen om te komen spelen. Een boomhut die – eerlijk is eerlijk – mama nooooooit gemaakt zou hebben. Het is zelfs zo erg dat mama het liefst gewoon helemaal niet kijkt als er op grote hoogte wordt gespeeld op een pallet aan een spanband (hij is echt veilig hoor papa heeft er namelijk hoogstpersoonlijk eerst zelf in staan springen).

Ode aan de papa

Bij dezen dan ook mijn ode aan de papa! Kinderen bloeien en groeien door jullie. Rode blosjes bewijzen dit. Ik snap echt wel dat dit niet voor altijd is. Maar… wie weet, houden we ‘na corona’ toch wel wat vast van deze bijzondere tijd. Ik hoop het in ieder geval. Zeker om er nog maar een cliché in te gooien: ze zijn maar zo kort klein.

En zodra dat niet meer kan, boekt mama toch gewoon een proeflesje Monkey Moves. Waar papa dan naartoe kan om daar lekker verder te stoeien. Haha! Ik zie jullie graag.