Mijn autonome peuter

Monkey Moves NL
01/02/2021

Door: Kirsten van Daelen

Daar zitten we dan, aan de keukentafel. Mijn culinaire hoogstandje wordt niet bepaald gewaardeerd door ons driejarige gezinslid en dat terwijl hij vorige week over hetzelfde gerecht nog vleiend zei; Ik vind het heerlijk mama. (Mijn kleine charmeur).

Loslaten, ik denk momenteel het meest gebruikte woord tussen mij en mijn man is. We willen namelijk van alles van onze peuter. En hoe meer wij willen. Hoe minder hij dat wil doen. Autonomie noemen ze dat ook wel. Heel fijn hoor, autonomie, maar ik wil graag dat hij gezond eet, genoeg slaapt en veel beweegt.

Weken zat ik in de stress omdat ons kleine monster tijdens de zomertijd het niet nodig vond al te gaan slapen als het nog licht was buiten. Demonstratief zat hij rechtop in zijn bedje met de heldere verklaring; Ik ben niet moe, want de maan is er nog niet. En ik maar denken, jochie je bent al een uur aan het gapen, je bent hartstikke moe. Totdat een vriendin van mij (en tevens pedagoog) zei, laat het los, zolang hij in de gaten heeft dat jullie het belangrijk vinden, gaat hij over dat stukje zijn autonomie pakken.

Dus zo geschiedde. Toen hij die avond zei dat hij niet moe was, zei ik; dat is niet erg, je hoeft ook niet te gaan slapen. Als je maar in je bedje blijft. En ja hoor, natuurlijk kwamen de standaard smoesjes nog even langs, (dorst, naar de wc, knuffel is kwijt) maar na een half uurtje lag meneertje gewoon te tukken.

Maar ja, wat is nou wijsheid als je peuter in zijn autonome fase zit en jij eigenlijk hoopt dat hij ook af en toe wat doet wat jij in gedachten hebt.

Mijn ervaring als moeder? Nogmaals Loslaten en niet teveel willen van hem. Peuters hebben behoefte aan hun eigen ruimte en hun eigen tempo.
En dus zo ook tijdens de Monkey Moves les. We gaan (natuurlijk )iedere zaterdag naar Monkey Moves en hij vindt het fantastisch. Maar hij is verre van de voorbeeld peuter die braaf doet wat juffrouw Myrthe voor doet. Sterker nog, hij doet meestal net wat anders, en dat is prima. Want zo ontwikkelt hij zich ook. Hij maakt eigen keuzes en herhaalt honderd keer wat hij leuk vindt, vooral als Myrthe weer eens een berg heeft gebouwd is er succes gegarandeerd!

Maar hoe communiceer ik nou zo met hem, dat ik hem ook kan overtuigen af en toe wat nieuws te proberen? Meestal probeer ik het op een grappige manier, of in zijn beleefwereld. Vooral spelletje waarbij hij mama of papa mag omduwen of uitdagen die doen het altijd goed.

Choose your battles

Voor mijzelf heb ik besloten dat ik zoveel mogelijk wil genieten van het ouderschap.

De strijd met de peuter is er sowieso. Ik heb namelijk haast s’ochtends om op tijd te komen op mijn werk en mijn- kinderen af te leveren op de opvang en daar heeft mijn kleine draak sowieso nooit zin in. Hij vindt spelen in zijn pyjama namelijk het allerfijnste. Maar we moeten helaas echt af en toe de deur uit s’ochtends. Dus die strijd moet gestreden worden. Daarom wil ik geen strijd maken over dingen die ik niet heel erg belangrijk vind. Steeds als ik iets anders zou willen zien bedenk ik me. Hoe erg vind ik dit echt? Vaak zat niet erg genoeg om er ophef over te maken en wat blijkt, dat scheelt heel veel negatieve energie voor hem en voor mij. En af en toe is het niet anders, maar dat hoort ook een beetje bij het ouderschap.