Buiten de lijntjes kleuren

Eerst wil ik nog even kort terugkoppelen naar de blog die Niek een aantal weken geleden schreef. Daarin stipt hij al 3 dingen aan die jou als ouder zouden kunnen helpen bij de ontwikkeling van jouw kind:

1. Leer kinderen met tegenslagen omgaan;
2. Laat kinderen gevaren zelf inschatten;
3. De 17 seconden regel.

Deze drie punten staan uitgelegd in het blog "Je kind kan meer dan je denkt".  

Wel goed uitkijken hè? En voorzichtig doen!

Klinkt jou dat bekend in je oren? Elke ouder zegt dit weleens tegen zijn apekop. Maar hoevaak zeg je dit eigenlijk? Onbewust vaker dan je doorhebt.... Want weet je dat als je dit heel vaak tegen je kind zegt, je ze eigenlijk remt in hun ontdekkingstocht?  Zeker wanneer je het op een bepaalde toon zegt en er wat angstig bij kijkt. Zou je niet eigenlijk moeten roepen: heel veel plezier en hou het veilig! (Oké, terwijl ik dit schrijf, klinkt het alsof ik het over iets heel anders heb...;), maar je begrijpt me vast wel! Herinner je je eigen moeder of vader nog, die achter je aan schreeuwde: "En wel uitkijken hè?!" (Dacht je dan ook weleens: Jaha mam!!) Alle ellende in de wereld, daar kun je ze niet voor beschermen, dat is helaas de realiteit. Ook niet tegen pesten in de klas, dat gebeurt nog steeds. Of bijvoorbeeld via social media, want dit wordt steeds vaker gebruikt door iedereen (steeds op jongere leeftijd). Je zult je dan afvragen, wat kan ik dan wel doen om mijn apekop te beschermen? Zonder ze te remmen in hun ontdekkingstocht. Want één ding is zeker; ieder kind heeft een ontdekkingstocht nodig om uiteindelijk de gelukkigste versie van zichzelf te worden! En met de juiste hoeveelheid aanmoediging en enthousiasme zouden ze kunnen gaan uitblinken in allerlei soorten skills, zoals deze behendige apekoppen:

Ieder kind heeft een ontdekkingstocht nodig!

En waarom heeft ieder kind een ontdekkingstocht nodig? Alleen zo kom je erachter wat je kan, waar je goed in bent, waar je minder goed in bent, wat je durft, wat je niet durft, wat je erbij voelt, waar je gelukkig van wordt, waar je verdrietig van wordt, wat je lust, wat je niet lust, kortom wie je bent. Ze leren zichzelf letterlijk en figuurlijk kennen. Hoe kun jij als ouder ervoor zorgen dat je niet bezig bent met het stellen van grenzen, het bouwen van onzichtbare hekken om je kind en het dus alleen maar tegenhoudt in ontdekken en proberen? Door ze de juiste basis en handvatten te geven om ermee om te gaan. Als je vroeg genoeg begint met het creëren van een veilige omgeving waarin je je kind aanmoedigt om zichzelf te zijn, je kind ook daadwerkelijk zichzelf laat zijn en zorgt voor ondersteuning op de momenten dat ze dat nodig hebben, zullen ze heel snel door krijgen wat ze allemaal zelfstandig kunnen. Dan kun je er voor 99% ook vanuit gaan, dat ze om hulp zullen vragen bij iets waarvan ze zeker weten dat ze het nog niet zelfstandig kunnen. Daarnaast zal het gevoel van eigenwaarde en zelfvertrouwen enorm groeien, juist omdat ze zichzelf durven (en mogen!) zijn. Wees oplettend, zonder steeds in de buurt te zijn. Grijp niet tè snel in en laat ze los! Ze komen ècht om hulp vragen als je ze genoeg ruimte en vertrouwen geeft. Daarnaast speel jij als ouder een enorm belangrijke rol (binnen Monkey Moves ook wel het "na-apen" of "Monkey see, Monkey do" genoemd, het zogenaamde imitatieleren).

Kinderen leren vooral door eigen ervaring én de voorbeelden in hun omgeving. Wat je zegt, uitlegt en dus vertelt met woorden, doet er veel minder toe, dan wat je daadwerkelijk in hun bijzijn doet.

Geef je kind ook vooral de kans om te leren van zijn fouten. Ze moeten vallen om uit te vogelen hoe iets wel moet. Dus bekijk het eens van een afstandje en geef ze de ruimte om fouten te maken. En dan hebben ze jou langs de zijlijn nodig om te motiveren, advies te geven en vooral om te vertellen (en laten zien!) dat het ontzettend goed is wat ze doen! Uit eigen ervaring weet ik hoe het is om een beschermende opvoeding te hebben gehad (sorry pap en mam!). Op zich hoeft dat niet erg te zijn, maar ik ben me er nu bewust van dat dit mij remt in het proberen van nieuwe dingen. Het aanpakken van nieuwe en uitdagende kansen. En bij het maken van beslissingen. Een goed en recent voorbeeld hiervan is het stoppen met werken bij mijn vaste werkgever en als franchisenemer bij Monkey Moves beginnen. Omdat ik ontzettend voorzichtig ben, alles van te voren uitgedacht wil hebben en heel erg van vastigheid houdt, heeft het bij mij ongeveer 5 jaar geduurd voordat ik zover was om een vaste baan te durven opzeggen en mijn hart te gaan volgen. Juist door het zetten van zulke stappen en te leren vertrouwen op mijn eigen kennis en kunnen, leer ik nu (op 36 jarige leeftijd) steeds meer om dingen uit te proberen. En wil ik ook nog vanalles zien, leren en proberen. Je leeft immers maar één keer!  

In deze maatschappij wordt steeds meer van je verwacht. En dus ben je geneigd je kind een bepaalde richting in te 'duwen'.

Hoe kun je ervoor zorgen dat je jouw apekop de meest ideale basis geeft, zodat het zelfredzaam en zo zelfstandig mogelijk wordt? Ik zei het al: door het de ruimte te geven en los te laten. Je eigen kind loslaten en hun eigen weg laten gaan, is waarschijnlijk één van de moeilijkste dingen die een ouder ooit moet doen. Maar is wel essentieel voor zelfredzaamheid en zelfstandigheid. Door ontwikkelingen van de maatschappij ontstaan er steeds meer ideaalbeelden, waar ook ouders aan willen voldoen. mensen willen zoveel mogelijk aan het perfecte plaatje voldoen, voor de buitenwereld. En dus wordt er steeds meer van jou, maar ook van je kind verwacht. Juist hierdoor is vooral de 'fout' ontstaan:  je kind een bepaalde richting in willen duwen. Dat maakt het juist extra moeilijk om jouw apekop wél de ruimte geven. In dit artikel van het Nederlands Jeugdinstituut kun je meer lezen over overbescherming (want dat is wat we tegenwoordig tè veel doen!).

Opvoeders moeten kinderen fysieke, emotionele, mentale en sociale ruimte bieden en tegelijkertijd grenzen stellen aan hun gedrag. Eigenlijk best wel dubbel hè?!

Tijdens de lessen van Monkey Moves creëren wij de perfecte veilige omgeving, waar je kind naar hartelust kan proberen, vallen, ontdekken en grenzen kan verleggen (fysiek). Daarnaast geven we jou als ouder de juiste handvatten om je kind zijn eigen gang te gaan, te leren vallen, te leren proberen én te ondersteunen. Veiligheid en plezier staan bovenaan. We stimuleren ouders dan ook om mee te dansen, mee te klimmen en klauteren, zodat kinderen zich thuis en veilig voelen in hun omgeving (emotioneel). Op die manier ontstaat er de perfecte situatie om te gaan ontdekken, grenzen te verleggen en na te apen. Niet alleen van hun eigen papa en mama, maar ook van alle andere apekoppies die druk bezig zijn met hun eigen, unieke ontdekkingstocht (sociaal en mentaal). Wat ook centraal staat in de jungle van Monkey Moves: niets is fout! Zolang alles wat jouw kind onderneemt veilig gebeurt en op een respectvolle manier, dan is er niets fout! Voetballen met een basketbal of rugbybal; natuurlijk mag dat! Differentieel leren noemen we dat. Aan de achterkant van het wandrek omhoog? Daar wordt jouw apekop alleen maar vaardiger en handiger door! Tegen de looprichting in over de bank; goed voor het probleemoplossend vermogen en de sociale vaardigheden! En je kind wordt er nog creatief van ook!  

Niets is fout, zolang het veilig en respectvol gaat!

Elke les geven we ook huiswerk mee; leuke, actieve en leerzame spelletjes, die je heel makkelijk thuis en om het huis kunt doen, om ook in het dagelijkse leven onbewust bezig te zijn met de ontwikkeling van jouw apekop (en het loslaten en ruimte geven aan jouw kind!). Denk bijvoorbeeld aan het bouwen van obstakels door de woonkamer, met kussens, stoelen, krukjes, etc. en laat ze vervolgens zelf nadenken over hoe ze erover heen, onderdoor moeten (probleemoplossend vermogen en ruimtelijk inzicht). Om het daarna weer gezellig samen op te ruimen ;)! Of maak eens bolletjes van alle vieze sokken en laat jouw apekop deze vanaf verschillende afstanden in de wasmand gooien (inschatten van de 'bal'-baan en goed voor de hand- oogcoördinatie). Rol op zondagochtend je kind op jullie bed op, in een groot badlaken en laat ze er zelf weer uitrollen (goed voor het evenwichtsorgaan en oriëntatievermogen). Als allerlaatste wil ik je ook nog op het volgende wijzen: kinderen vinden het heel fijn én leuk om betrokken te worden in alledaagse dingen, zoals koken en klussen in huis. Dus als je er tijd en ruimte voor maakt, laat ze ook eens helpen met de voorbereidingen van het eten in de keuken. Wijs ze op voorwerpen die gevaarlijk kunnen zijn, leg ze uit waarom dat zo is en geef ze een goed, duidelijk en veilig voorbeeld. Ga je klussen? Laat je apekop ook eens wat gereedschap uitproberen! Heb vertrouwen in jezelf én je kind. Want als jij het juiste voorbeeld geeft, je kind op een veilige manier begeleid en wijst op alle gevaren (dus ook echt de tijd ervoor maakt), dan zal je kind een hoop leren. Kijk maar eens naar de tweeling van Bart (mede-eigenaar Monkey Moves), die heel geconcentreerd aan het klussen is, samen met hun papa:

Conclusie: je bent nooit te oud om te leren en blijf vooral buiten de lijntjes kleuren!

Trek als ouder ook eens wat vaker de stoute schoenen aan. Stamp eens samen met je apekop lekker in de plassen. Ga ook van die ene glijbaan. Probeer eens een sport die je nog nooit hebt gedaan. Loop eens met je blote voeten door de modder, klim weer eens in een boom, maak geregeld een koprol (is goed voor je evenwichtsorgaan!). Probeer eens te tafeltennissen met een voetbal, voetballen met een rugbybal en basketbal met een tennisbal. Fiets eens een keer expres de verkeerde kant op om te kijken waar je uitkomt (google maps zorgt er wel voor dat je nooit verdwaalt ;)) Ga lekker samen het bos in, klim en klauter over boomstammen, ga die greppel in en probeer er weer uit te komen. Of spring ook eens op een skateboard! Je bent namelijk nooit te oud om te leren èn spelen; wie weet ontdek je een verrassend talent van jezelf of vind je een nieuwe hobby! Bovendien geef je je apekop zo het voorbeeld dat nieuwe dingen uitproberen mag, kan en leuk is. Een dosis humor kan geen kwaad op z'n tijd; en dus ook niet tijdens de opvoeding van je kind. Mijn advies: regelmatig zelf lekker buiten de lijntjes blijven kleuren, geef je apekop de ruimte en ervaar ook eens zelf wat jouw apekop allemaal 'leert' (zoals deze vader ook doet!):