Mijn autonome peuter

Mijn ervaring als moeder? Nogmaals Loslaten en niet teveel willen van hem. Peuters hebben behoefte aan hun eigen ruimte en hun eigen tempo. En dus zo ook tijdens de Monkey Moves les. We gaan (natuurlijk )iedere zaterdag naar Monkey Moves en hij vindt het fantastisch. Maar hij is verre van de voorbeeld peuter die braaf doet wat juffrouw Myrthe voor doet. Sterker nog, hij doet meestal net wat anders, en dat is prima. Want zo ontwikkelt hij zich ook. Hij maakt eigen keuzes en herhaalt honderd keer wat hij leuk vindt, vooral als Myrthe weer eens een berg heeft gebouwd is er succes gegarandeerd! Maar hoe communiceer ik nou zo met hem, dat ik hem ook kan overtuigen af en toe wat nieuws te proberen? Meestal probeer ik het op een grappige manier, of in zijn beleefwereld. Vooral spelletje waarbij hij mama of papa mag omduwen of uitdagen die doen het altijd goed.

Choose your battles

Voor mijzelf heb ik besloten dat ik zoveel mogelijk wil genieten van het ouderschap.

De strijd met de peuter is er sowieso. Ik heb namelijk haast s’ochtends om op tijd te komen op mijn werk en mijn- kinderen af te leveren op de opvang en daar heeft mijn kleine draak sowieso nooit zin in. Hij vindt spelen in zijn pyjama namelijk het allerfijnste. Maar we moeten helaas echt af en toe de deur uit s’ochtends. Dus die strijd moet gestreden worden. Daarom wil ik geen strijd maken over dingen die ik niet heel erg belangrijk vind. Steeds als ik iets anders zou willen zien bedenk ik me. Hoe erg vind ik dit echt? Vaak zat niet erg genoeg om er ophef over te maken en wat blijkt, dat scheelt heel veel negatieve energie voor hem en voor mij. En af en toe is het niet anders, maar dat hoort ook een beetje bij het ouderschap.